آزمایش چکاپ کامل به مجموعه تست هایی گفته می شود که برای ارزیابی میزان سلامت جسمانی فرد انجام می شود. این آزمایش ها برای بررسی احتمال ابتلا به برخی بیماری های شایع و خاص انجام می شوند. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که پس از ابتلا به یک بیماری خاص به فکر پیشگیری قبل از ابتلا به آن افتاده باشید. آزمایش چکاپ یکی از ساده ترین راه هایی می باشد که شما می توانید از ابتلا به بسیاری از بیماری ها پیشگیری کنید.
.
آزمایش چکاپ شامل چه آزمایش هایی می شود؟
آزمایش چکاپ جز آزمایش های روتین هر آزمایشگاه می باشد. در آزمایش های بالینی با بررسی فاکتور های خاص موجود در بدن و بررسی بالا یا پایین آمدن این فاکتورها احتمال ابتلا یا عدم ابتلا به یک بیماری خاص مورد بررسی قرار می گیرد. این فاکتورها می توانند یک هورمون یا یک پروتئین یا یک ماده خاص در بدن باشد که بررسی میزان آن در خون یا سایر نمونه های بالینی می تواند بیانگر عملکرد طبیعی یک ارگان یا احتمال ابتلا به یک بیماری خاص است. این فاکتورها از نمونه های مختلف قابل اندازه گیری می باشند.
آزمایش چکاپ می تواند از نمونه های زیر انجام گیرد:
• نمونه خون
• نمونه ادرار
• نمونه مدفوع
1- آزمایش CBC
این آزمایش به صورت کلی برای شمارش سلول های خونی شما، که شامل گلبول های سفید و قرمز و همچنین پلاکت ها می باشد، استفاده می شود. در این آزمایش کلی موارد و بیماری های مختلفی قابل تشخیص می باشد. از جمله این بیماری ها می توان به بدخیمی ها، کم خونی، مشکلات انعقادی و بیماری های عفونی و غیره اشاره نمود .
آزمایش cbc از جمله آزمایش هایی می باشد که در آزمایش کامل چکاپ درخواست می شود و با یک نمونه خون کم در ویال دارای ضد انعقاد آزمایش های مختلفی از آن انجام می شود که هر کدام می تواند ارزش تشخیصی بالایی برای پزشک داشته باشد.
2- آزمایش های کلیوی
از دیگر موارد موجود در آزمایش خون و آزمایش ادرار، آزمایش های کلیوی می باشد. در این آزمایش ها فاکتورهایی که می توانند عملکرد کلیوی فرد را مورد ارزیابی قرار دهند، بررسی می شوند. این فاکتورها اگر از طریق آزمایش خون باشد، شامل بررسی میزان کراتین و اوره خون می باشد و اگر از طریق ادرار باشد، شامل بررسی میزان و نحوه دفع موادی مثل قند، پروتئین، و حتی خون از ادرار می باشد. از آزمایش های کلیوی علاوه بر بررسی عملکرد کلیه، می توان برای تشخیص سنگ های ادراری و حتی احتمال آپاندیس و آزمایش قند نیز استفاده کرد. این آزمایش ها نیز جزو آزمایش های چکاپ کامل هستند و به صورت روتین در آزمایشگاه آنلاین آنی آزما قابل انجام می باشند.
3- آزمایش های کبدی
کبد به عنوان یکی از مهم ترین ارگان های بدن می باشد که وظایف مختلفی از جمله دفع سموم، کمک به متابولیسم بدن و غیره را بر عهده دارد. برای بررسی عملکرد صحیح این ارگان از آزمایش های کبدی استفاده می شود که یکی از آزمایش های موجود در آزمایش چکاپ کامل می باشد. آزمایش های کبدی شامل تست های مختلفی می باشد که مهم ترین آنها آنزیم های Alt و Ast و آلکالن فسفاتاز می باشد.
بررسی این آنزیم ها و مشاهده افزایش آنها می تواند بیانگر یک مشکل در کبد باشد. یکی از این مشکلات شامل کبد چرب می باشد که جزو مشکلات بسیار شایع در کشور ایران می باشد که می تواند عوارض جبران ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد.
4- آزمایش های هورمونی
تقریبا می توان گفت که مهم ترین تست های موجود در آزمایش چکاپ کامل شامل آزمایش های هورمونی می باشد. این آزمایش ها همان طور که از اسم آنها نیز مشخص است برای بررسی وضعیت هورمون های موجود در بدن کاربرد دارد. هورمون ها مواردی هستند که وظایف مختلفی از جمله تنظیم شرایط کلی بدن نسبت به وضعیت محیطی را بر عهده دارند. هر هورمون وظیفه اختصاصی بر عهده دارد و اختلال در هر یک از آنها می تواند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از نام آشناترین این آزمایش ها، آزمایش تیروئید می باشد. این هورمون متابولیسم بدن را تنظیم می نماید و بر سوخت و ساز سلول ها اثر می گذارد. از دیگر هورمون ها می توان به هورمون های جنسی، هورمون کورتیزول و هورمون رشد نیز اشاره کرد هر کدام یک وظیفه حیاتی را در بدن به عهده دارند.
5- آزمایش قند خون
از آزمایش قند خون برای بررسی احتمال ابتلا به بیماری دیابت و یا بررسی میزان تاثیر داروهای ضد دیابتی استفاده می شود. این آزمایش نیز جزو آزمایش های روتین چکاپ می باشد و معمولا در همه نسخه های مورد درخواست پزشک برای بیماران یک آزمایش قند خون نیز وجود دارد.
انواع مختلفی از آزمایش قند خون وجود دارد که هر کدام در شرایط خاص و برای اهداف خاص مورد درخواست پزشک قرار می گیرند. اولین و معمول ترین آزمایش قند خون، آزمایش قند خون ناشتا می باشد. برای انجام این آزمایش شما باید بین 10 تا 12 ساعت ناشتایی را رعایت نمایید. پس از آن قند خون دو ساعت بعد از صبحانه آزمایش می شود تا میزان تاثیر انسولین بر کاهش قند خون پس از صرف وعده غذایی مورد ارزیابی قرار بگیرد. از آزمایش HbA1C نیز برای بررسی قند خون 3 ماهه فرد و متوسط قند خون ذخیره شده در گلبول های قرمز استفاده می شود.
6- ویتامین ها و مواد معدنی
ویتامین ها و مواد معدنی موجود در خون یکی دیگر از آزمایش هایی است که می تواند در آزمایش چکاپ کامل توسط پزشک درخواست شود. ویتامین ها و مواد معدنی خون جزو مواد پایه و ضروری برای انجام بسیاری از واکنش های متابولیکی بدن می باشند و نبود آنها و کمبود هر یک از ویتامین ها و مواد معدنی می تواند آسیب شدیدی به بدن وارد نماید. از این رو بررسی مداوم ویتامین هایی مثل ویتامین د، اسید فولیک، ویتامین B12 و همچنین اندازه گیری مواد معدنی مختلف موجود در خون مانند زینک و کلسیم و سدیم و پتاسیم، در آزمایش چکاپ و به صورت دوره ای، می تواند در تعیین کمبود های بدن نقش داشته و ما را در رفع این کمبود ها راهنمایی کند.
پوکی استخوان، مشکلات عضلانی و قلبی، مشکلات کلیوی، مشکلات عصبی و بیماری های این چنینی در اندام های مختلف بدن، از جمله مشکلاتی می باشد که در اثر کمبود این مواد می تواند در بدن ایجاد شود.
7- آزمایش های ویروسی و عفونی
یکی از شایع ترین بیماری هایی که افراد مختلف می توانند به آن مبتلا شوند، بیماری های عفونی و ویروسی می باشد. عوامل عفونی مثل باکتری ها، انگل ها، قارچ ها و ویروس ها جزو ارگانیسم هایی هستند که می توانند باعث ایجاد بیماری های مختلف و گاها خطرناک برای فرد شوند.
محیط اطراف ما دارای میکروارگانیسم هایی می باشد که می توانند در صورت مساعد بودن شرایط باعث ایجاد بیماری در فرد شوند. باکتری ها جزو متنوع ترین ارگانیسم هایی هستند که باعث ایجاد بیماری های مختلف در ما می شوند.
ویروس هایی مثل ویروس ایدز، هپاتیت و همچنین برخی ویروس ها مثل ویروس روبلا و توکسوپلاسما و سایتومگالوویروس که در دوران بارداری می توانند باعث ایجاد مشکلاتی برای جنین شوند نیز از جمله این عوامل عفونی می باشند. عوامل انگلی نیز به خصوص در کودکان باعث ایجاد مشکلات گوارشی و عدم رشد مناسب می شوند.
نمونه ادرار برای بررسی سیستم دفعی بدن و همچنین نحوه عملکرد کلیه یا احتمال ابتلا به بیماری های عفونی مثل عفونت مجاری ادراری درخواست می شود. فاکتورهای مختلفی در نمونه ادرار آزمایش چکاپ بررسی می شوند که هر کدام می تواند علامت و نشانه ای برای ابتلا به بیماری های کلیه و مجاری ادراری باشد. ضمن اینکه سیستم کلیوی و دفع مواد اضافی از بدن به عنوان عامل منعکس کننده از مواد و فاکتورهای خونی می باشد که مقادیر اضافی آنها از طریق ادرار دفع می شود. برای مثال مقادیر بالای قند خون می تواند از طریق ادرار و کلیه دفع شود. در حالت عادی عوامل ضروری مثل قند و پروتئین نباید از طریق ادرار دفع شود، ولی در صورت بروز بیماری و افزایش این موارد در خون، مقادیر اضافی آنها از طریق ادرار دفع می گردد.
شرایط آزمایش چکاپ کامل
به طور معمول آزمایش چکاپ در برخی شرایط به آمادگی های قبلی نیاز دارد که شما با دستور پزشک و یا با راهنمایی آزمایشگاه، موظف به رعایت آنها می باشید. به عنوان مثال بسته به آزمایش های درخواستی توسط پزشک و آزمایشگاه شما باید:
• برای حدود 12 ساعت از خوردن و آشامیدن مواد غذایی خودداری کرده و به صورت ناشتا نمونه خون خود را بدهید. خوردن آب در این گونه موارد مشکلی ندارد اما به غیر از آب شما نباید چیزی بخورید یا بیاشامید.
• قبل از انجام آزمایش، از خوردن برخی داروهای خاص باید پرهیز شود. این داروها می توانند بر نتایج نهایی آزمایش تاثیر بگذارند. نمونه ای از این داروها می توان به داروهای هورمونی یا داروهای آنتی بیوتیک اشاره نمود.
• در خصوص نمونه ی ادرار باید توجه شود ادرار صبحگاهی (اولین ادرار بعد بیدار شدن) مد نظر است.
• برخی آزمایش های خاص مثل آزمایش پرولاکتین باید در شرایط ویژه و بدون استرس مثل 3 ساعت بعد از بیداری انجام شوند.
رعایت نکات توصیه شده در آزمایش چکاپ ضمن اینکه باعث دقیق تر شدن جواب های آزمایش شما می شود، بلکه از تکرار و هدر رفت انرژی و زمان فرد و کادر آزمایشگاه نیز جلوگیری می نماید.
انگل دمودکس چیست؟
دمودکس نام یک مایت انگلی بسیار کوچک و میکروسکوپی است که در فولیکول های مو و غدد چربی (سباسه) سطح پوست انسان زندگی می کند. بطورعادی تعداد این انگل بسیار کم است و تا زمانی که تراکم و تعداد آن محدود باشد عوارض و یا بیماری خاصی برای پوست فرد ایجاد نمی کند . اما متاسفانه این انگل در برخی از افراد به سرعت تکثیر ، و تعداد آن افزایش می یابد. افزایش این انگل در سطح پوست به ویژه در فولیکول های مو و غدد چربی باعث ایجاد بیماری دمودکوزیس و ایجاد بروز عوارض پوستی در بیماران می گردد.

دمودکس اغلب در نواحی گونه ها، پیشانی، مژه، اطراف بینی،گوش و قسمت هایی از سر زندگی می کند. انگل دمودکس مسری است و می تواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد، به همین دلیل رعایت بهداشت فردی ضروری است. مهمترین عوارض و علائم ناشی از این انگل می توان به :
ایجاد جوش یا آکنه های مقاوم به درمان
التهاب و قرمزی گونه ها (روزاسه)
شوره و پوسته ریزی در سر و صورت ، ابروها ،پیشانی، اطراف بینی و گوش
بلفاریت (التهاب مژه و پلک)
خارش ، چین و چروک پوست
ریزش و نازک شدن مو
در صورت تداوم حضورانگل عفونی شدن پوست
اشاره کرد.

مهمترین و اصلی ترین راه تشخیص انگل دمودکس نمونه برداری از سطح پوست و مو نواحی مشکوک و شناسایی آن توسط متخصصین در آزمایشگاه تشخیص پزشکی است. پس از تشخیص قطعی و گزارش توسط آزمایشگاه، درمان تخصصی زیر نظر پزشک معالج و متخصص پوست و مو انجام می گیرد. خوشبختانه در مورد دمودکس مقاومت دارویی خاصی گزارش نشده است و می توان پس از تشخیص به راحتی با درمان های دارویی زیر نظر پزشک متخصص آن را ریشه کن و درمان کرد.

در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن ، نمونه برداری و تشخیص انگل دمودکس توسط متخصصین آزمایشگاه با تعیین نوبت و پس از رعایت دستورالعمل و شرایط لازم انجام می گیرد.
آزمایش HPV) Human papillomavirus)
ویروس پاپیلومای انسانی

عفونت HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد زگیل هایی بر روی پوست یا غشای مخاطی آن می شود. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی نیز می توانند باعث ایجاد انواع مختلفی از سرطان شوند. بیشتر عفونتهای HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV های دستگاه تناسلی می توانند باعث سرطان بخش پایینی رحم که به واژن وصل می شود (گردن رحم) شوند. انواع دیگر سرطان ها از جمله سرطان های مقعد ، آلت تناسلی ، واژن ، فرج و پشت گلو (دهان و حلق) با عفونت HPV مرتبط هستند. این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس پوست به پوست دیگر منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر گونه های HPV که به احتمال زیاد باعث ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان گردن رحم می شوند ، کمک کنند.
علائم HPV
در بیشتر موارد ، سیستم ایمنی بدن شما قبل از ایجاد زگیل ، عفونت HPV را شکست می دهد. وقتی زگیل ها ظاهر می شوند ، بسته به نوع HPV ، از نظر ظاهری متفاوت هستند :
زگیل های تناسلی. این زگیل ها به شکل زخم های صاف ، برجستگی های کوچک گل کلمی یا برآمدگی های کوچک ساقه مانند ظاهر می شوند. در خانم ها ، زگیل های تناسلی عمدتاً روی فرج مشاهده می شوند اما می توانند در نزدیکی مقعد ، گردن رحم یا واژن نیز ایجاد شوند.
در مردان ، زگیل های تناسلی روی آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شوند. زگیل های تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شوند ، هرچند ممکن است حس خارش یا حساسیت داشته باشند.
زگیل تناسلی
زگیل های رایج: زگیلهای رایج به صورت برجستگی های زمخت و برآمده ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان دست ایجاد می شوند. در بیشتر موارد ، زگیلهای رایج کاملاً ناخوشایند هستند ، اما می توانند دردناک یا مستعد جراحت یا خونریزی نیز باشند.
زگیل های کف پا: زگیل های کف پا رشد سخت و دانه دانه دارند و معمولاً روی پاشنه یا سینه پای شما ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.
زگیل کف پا hpv(زگیل های کف پا و دست)
زگیل های صاف: زگیل های مسطح زخم های صاف و اندکی برآمده هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند ، اما کودکان معمولاً آنها را روی صورت خود داشته و مردان بیشتر آنها را در قسمت ریش خود دارند. زنان بیشتر آنها را روی پاهای خود دارند.
سرطان گردن رحم
سرطان دهانه رحم
تقریباً تمام سرطانهای گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می شوند ، اما سرطان گردن رحم ممکن است 20 سال یا بیشتر بعد از عفونت با HPV ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه گردن رحم معمولاً علائم قابل توجهی را ایجاد نمی کنند. واکسناسیون در برابر عفونت HPV بهترین محافظت در برابر سرطان گردن رحم میباشد. از آنجا که سرطان اولیه گردن رحم علائمی ایجاد نمی کند ، لازم است که زنان آزمایش های غربالگری را بطور منظم انجام دهند تا هرگونه تغییر پیش سرطانی در گردن رحم که منجر به سرطان می شود را تشخیص دهند. دستورالعملهای فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. به خانمهای 30 تا 65 ساله توصیه می شود اگر همزمان تست HPV DNA را انجام میدهند ، هر سه سال یا هر 5 سال یکبار تست پاپ اسمیر را نیز انجام دهند. زنان بالای 65 سال در صورتی که سه تست پاپ اسمیر طبیعی پشت سر هم یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ اسمیر را بدون هیچ گونه نتیجه غیر طبیعی داشتند میتوانند دیگر آزمایش انجام ندهند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر شما یا فرزندتان به هر نوع زگیلی مبتلا هستید که باعث خجالت ، ناراحتی یا درد می شود ، از پزشک خود مشورت بگیرید.
علل بروز HPV
عفونت HPV زمانی ایجاد میشود که ویروس معمولاً از طریق بریدگی ، سایش یا پارگی کوچک در پوست شما وارد بدن شما میشود. ویروس در درجه اول از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. عفونت HPV تناسلی از طریق مقاربت جنسی ، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوست به پوست در ناحیه دستگاه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونتهای HPV که منجر به زخم های دهان یا قسمت فوقانی دستگاه تنفسی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی ایجاد می شوند. اگر باردار هستید و مبتلا به عفونت HPV همراه با زگیل های تناسلی میباشید ، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. ندرتا ، عفونت ممکن است باعث رشد توده غیر سرطانی در حنجره کودک شود. زگیل ها واگیر هستند. آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با یک زگیل گسترش یابند. زگیل ها میتوانند زمانی که شخصی چیزی را که قبلاً زگیل را لمس کرده است لمس کند نیز گسترش یابند .
عوامل خطر HPV
عفونت های HPV شایع هستند. عوامل خطر عفونت HPV شامل موارد زیر هستند :
تعداد شرکای جنسی: هرچه تعداد شریک جنسی شما بیشتر باشد احتمال ابتلا به عفونت HPV دستگاه تناسلی بیشتر میشود. داشتن رابطه جنسی با یک شریک که دارای چندین شریک جنسی میباشد نیز خطر را افزایش می دهد.
سن: زگیل های رایج بیشتر در کودکان رخ می دهند. زگیل های تناسلی بیشتر در نوجوانان و جوانان رخ می دهند.
سیستم ایمنی ضعیف شده: افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض خطر عفونت HPV هستند. سیستم ایمنی می تواند از طریق ایدز /HIV یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند عضو استفاده می شوند ، تضعیف شود.
پوست آسیب دیده: نواحی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های رایج هستند.
تماس فردی: لمس زگیل های یک شخص یا محافظت نکردن از خود قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند حمام عمومی یا استخر – ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهند.
عوارض HPV
زخم های دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی. برخی از عفونت های HPV باعث ایجاد زخم هایی در زبان ، لوزه ها ، کام نرم یا درون حنجره و بینی شما می شوند.
سرطان دهانه رحم
برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان گردن رحم شوند. این گونه ها ممکن است در ایجاد سرطان دستگاه تناسلی ، مقعد ، دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی نیز نقش داشته باشند.
پیشگیری
زگیل های رایج
پیشگیری از عفونت HPV که باعث ایجاد زگیل های رایج می شود ، دشوار است. اگر زگیل رایج دارید ، می توانید با دست نزدن به زگیل و نجویدن ناخن ها ، از پخش شدن عفونت و تشکیل زگیل های جدید جلوگیری کنید.
زگیل های کف پا
برای کاهش خطر عفونت های HPV که باعث ایجاد زگیل های کف پا می شوند ، در استخرهای عمومی و رختکن ها کفش یا صندل بپوشید.
زگیل های تناسلی
شما می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات دستگاه تناسلی مرتبط با HPV را از طریق موارد زیر کاهش دهید :
در یک رابطه جنسی متقابلاً تک شریکه باشید.
تعداد شرکای جنسی خود را کاهش دهید.
از یک کاندوم لاتکس که میتواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد ، استفاده کنید.
واکسن های HPV
سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده اند. جدیدترین مورد گارداسیل 9 بود که برای محافظت در برابر سرطان گردن رحم و زگیل های تناسلی در افراد سنین 9 تا 45 ساله تأیید شده است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، واکسیناسیون معمول HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می کنند ، اگرچه ممکن است زودتر در سن 9 سالگی انجام شود. برای دختران و پسران ، ایده آل است که قبل از تماس جنسی و قرار گرفتن در معرض HPV ، واکسن را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که دریافت واکسن در سنین جوانی به شروع زود هنگام فعالیت جنسی ارتباطی ندارد. زمانی که شخصی به HPV آلوده شود ، واکسن ممکن است به اندازه پیش از عفونت مؤثر نباشد یا ممکن است کلا کار نکند. بعلاوه ، پاسخ به واکسن در سنین جوانتر نسبت به سنین مسن تر بهتر است.
اما اگر قبل از آلوده شدن به فرد واکسن زده شود ، می تواند از بیشتر موارد سرطان گردن رحم جلوگیری کند. اکنون مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کنند ، همه افراد 11 و 12 ساله به جای برنامه سه دوزه که قبلاً توصیه شده بود ، دو دوز واکسن HPV را حداقل به فاصله شش ماه از هم دریافت کنند. نوجوانان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند برنامه به روز شده دو دوزه واکسیناسیون را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که برنامه دو دوزه برای افراد زیر 15 سال موثر است. نوجوانان و جوانان که مجموعه واکسن ها را بعداً شروع می کنند ، در سنین 15 تا 26 سالگی ، باید سه دوز واکسن را دریافت کنند. در حال حاضر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، واکسیناسیون HPV را برای تمام افراد در سن 26 سالگی که به صورت کامل واکسینه نشده اند توصیه می کنند.
آزمایش HPV به روش PCR در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن انجام می شود. شما می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تماس 02165273150 تماس حاصل نمایید.
انگل دمودکس چیست؟
دمودکس نام یک مایت انگلی بسیار کوچک و میکروسکوپی است که در فولیکول های مو و غدد چربی (سباسه) سطح پوست انسان زندگی می کند. بطورعادی تعداد این انگل بسیار کم است و تا زمانی که تراکم و تعداد آن محدود باشد عوارض و یا بیماری خاصی برای پوست فرد ایجاد نمی کند . اما متاسفانه این انگل در برخی از افراد به سرعت تکثیر ، و تعداد آن افزایش می یابد. افزایش این انگل در سطح پوست به ویژه در فولیکول های مو و غدد چربی باعث ایجاد بیماری دمودکوزیس و ایجاد بروز عوارض پوستی در بیماران می گردد.

دمودکس اغلب در نواحی گونه ها، پیشانی، مژه، اطراف بینی،گوش و قسمت هایی از سر زندگی می کند. انگل دمودکس مسری است و می تواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد، به همین دلیل رعایت بهداشت فردی ضروری است. مهمترین عوارض و علائم ناشی از این انگل می توان به :
ایجاد جوش یا آکنه های مقاوم به درمان
التهاب و قرمزی گونه ها (روزاسه)
شوره و پوسته ریزی در سر و صورت ، ابروها ،پیشانی، اطراف بینی و گوش
بلفاریت (التهاب مژه و پلک)
خارش ، چین و چروک پوست
ریزش و نازک شدن مو
در صورت تداوم حضورانگل عفونی شدن پوست
اشاره کرد.

مهمترین و اصلی ترین راه تشخیص انگل دمودکس نمونه برداری از سطح پوست و مو نواحی مشکوک و شناسایی آن توسط متخصصین در آزمایشگاه تشخیص پزشکی است. پس از تشخیص قطعی و گزارش توسط آزمایشگاه، درمان تخصصی زیر نظر پزشک معالج و متخصص پوست و مو انجام می گیرد. خوشبختانه در مورد دمودکس مقاومت دارویی خاصی گزارش نشده است و می توان پس از تشخیص به راحتی با درمان های دارویی زیر نظر پزشک متخصص آن را ریشه کن و درمان کرد.

در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن ، نمونه برداری و تشخیص انگل دمودکس توسط متخصصین آزمایشگاه با تعیین نوبت و پس از رعایت دستورالعمل و شرایط لازم انجام می گیرد.
آزمایش HPV) Human papillomavirus)
ویروس پاپیلومای انسانی

عفونت HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد زگیل هایی بر روی پوست یا غشای مخاطی آن می شود. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی نیز می توانند باعث ایجاد انواع مختلفی از سرطان شوند. بیشتر عفونتهای HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV های دستگاه تناسلی می توانند باعث سرطان بخش پایینی رحم که به واژن وصل می شود (گردن رحم) شوند. انواع دیگر سرطان ها از جمله سرطان های مقعد ، آلت تناسلی ، واژن ، فرج و پشت گلو (دهان و حلق) با عفونت HPV مرتبط هستند. این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس پوست به پوست دیگر منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر گونه های HPV که به احتمال زیاد باعث ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان گردن رحم می شوند ، کمک کنند.
علائم HPV
در بیشتر موارد ، سیستم ایمنی بدن شما قبل از ایجاد زگیل ، عفونت HPV را شکست می دهد. وقتی زگیل ها ظاهر می شوند ، بسته به نوع HPV ، از نظر ظاهری متفاوت هستند :
زگیل های تناسلی. این زگیل ها به شکل زخم های صاف ، برجستگی های کوچک گل کلمی یا برآمدگی های کوچک ساقه مانند ظاهر می شوند. در خانم ها ، زگیل های تناسلی عمدتاً روی فرج مشاهده می شوند اما می توانند در نزدیکی مقعد ، گردن رحم یا واژن نیز ایجاد شوند.
در مردان ، زگیل های تناسلی روی آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شوند. زگیل های تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شوند ، هرچند ممکن است حس خارش یا حساسیت داشته باشند.
زگیل تناسلی
زگیل های رایج: زگیلهای رایج به صورت برجستگی های زمخت و برآمده ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان دست ایجاد می شوند. در بیشتر موارد ، زگیلهای رایج کاملاً ناخوشایند هستند ، اما می توانند دردناک یا مستعد جراحت یا خونریزی نیز باشند.
زگیل های کف پا: زگیل های کف پا رشد سخت و دانه دانه دارند و معمولاً روی پاشنه یا سینه پای شما ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.
زگیل کف پا hpv(زگیل های کف پا و دست)
زگیل های صاف: زگیل های مسطح زخم های صاف و اندکی برآمده هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند ، اما کودکان معمولاً آنها را روی صورت خود داشته و مردان بیشتر آنها را در قسمت ریش خود دارند. زنان بیشتر آنها را روی پاهای خود دارند.
سرطان گردن رحم
سرطان دهانه رحم
تقریباً تمام سرطانهای گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می شوند ، اما سرطان گردن رحم ممکن است 20 سال یا بیشتر بعد از عفونت با HPV ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه گردن رحم معمولاً علائم قابل توجهی را ایجاد نمی کنند. واکسناسیون در برابر عفونت HPV بهترین محافظت در برابر سرطان گردن رحم میباشد. از آنجا که سرطان اولیه گردن رحم علائمی ایجاد نمی کند ، لازم است که زنان آزمایش های غربالگری را بطور منظم انجام دهند تا هرگونه تغییر پیش سرطانی در گردن رحم که منجر به سرطان می شود را تشخیص دهند. دستورالعملهای فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. به خانمهای 30 تا 65 ساله توصیه می شود اگر همزمان تست HPV DNA را انجام میدهند ، هر سه سال یا هر 5 سال یکبار تست پاپ اسمیر را نیز انجام دهند. زنان بالای 65 سال در صورتی که سه تست پاپ اسمیر طبیعی پشت سر هم یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ اسمیر را بدون هیچ گونه نتیجه غیر طبیعی داشتند میتوانند دیگر آزمایش انجام ندهند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر شما یا فرزندتان به هر نوع زگیلی مبتلا هستید که باعث خجالت ، ناراحتی یا درد می شود ، از پزشک خود مشورت بگیرید.
علل بروز HPV
عفونت HPV زمانی ایجاد میشود که ویروس معمولاً از طریق بریدگی ، سایش یا پارگی کوچک در پوست شما وارد بدن شما میشود. ویروس در درجه اول از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. عفونت HPV تناسلی از طریق مقاربت جنسی ، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوست به پوست در ناحیه دستگاه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونتهای HPV که منجر به زخم های دهان یا قسمت فوقانی دستگاه تنفسی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی ایجاد می شوند. اگر باردار هستید و مبتلا به عفونت HPV همراه با زگیل های تناسلی میباشید ، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. ندرتا ، عفونت ممکن است باعث رشد توده غیر سرطانی در حنجره کودک شود. زگیل ها واگیر هستند. آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با یک زگیل گسترش یابند. زگیل ها میتوانند زمانی که شخصی چیزی را که قبلاً زگیل را لمس کرده است لمس کند نیز گسترش یابند .
عوامل خطر HPV
عفونت های HPV شایع هستند. عوامل خطر عفونت HPV شامل موارد زیر هستند :
تعداد شرکای جنسی: هرچه تعداد شریک جنسی شما بیشتر باشد احتمال ابتلا به عفونت HPV دستگاه تناسلی بیشتر میشود. داشتن رابطه جنسی با یک شریک که دارای چندین شریک جنسی میباشد نیز خطر را افزایش می دهد.
سن: زگیل های رایج بیشتر در کودکان رخ می دهند. زگیل های تناسلی بیشتر در نوجوانان و جوانان رخ می دهند.
سیستم ایمنی ضعیف شده: افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض خطر عفونت HPV هستند. سیستم ایمنی می تواند از طریق ایدز /HIV یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند عضو استفاده می شوند ، تضعیف شود.
پوست آسیب دیده: نواحی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های رایج هستند.
تماس فردی: لمس زگیل های یک شخص یا محافظت نکردن از خود قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند حمام عمومی یا استخر – ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهند.
عوارض HPV
زخم های دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی. برخی از عفونت های HPV باعث ایجاد زخم هایی در زبان ، لوزه ها ، کام نرم یا درون حنجره و بینی شما می شوند.
سرطان دهانه رحم
برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان گردن رحم شوند. این گونه ها ممکن است در ایجاد سرطان دستگاه تناسلی ، مقعد ، دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی نیز نقش داشته باشند.
پیشگیری
زگیل های رایج
پیشگیری از عفونت HPV که باعث ایجاد زگیل های رایج می شود ، دشوار است. اگر زگیل رایج دارید ، می توانید با دست نزدن به زگیل و نجویدن ناخن ها ، از پخش شدن عفونت و تشکیل زگیل های جدید جلوگیری کنید.
زگیل های کف پا
برای کاهش خطر عفونت های HPV که باعث ایجاد زگیل های کف پا می شوند ، در استخرهای عمومی و رختکن ها کفش یا صندل بپوشید.
زگیل های تناسلی
شما می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات دستگاه تناسلی مرتبط با HPV را از طریق موارد زیر کاهش دهید :
در یک رابطه جنسی متقابلاً تک شریکه باشید.
تعداد شرکای جنسی خود را کاهش دهید.
از یک کاندوم لاتکس که میتواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد ، استفاده کنید.
واکسن های HPV
سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده اند. جدیدترین مورد گارداسیل 9 بود که برای محافظت در برابر سرطان گردن رحم و زگیل های تناسلی در افراد سنین 9 تا 45 ساله تأیید شده است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، واکسیناسیون معمول HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می کنند ، اگرچه ممکن است زودتر در سن 9 سالگی انجام شود. برای دختران و پسران ، ایده آل است که قبل از تماس جنسی و قرار گرفتن در معرض HPV ، واکسن را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که دریافت واکسن در سنین جوانی به شروع زود هنگام فعالیت جنسی ارتباطی ندارد. زمانی که شخصی به HPV آلوده شود ، واکسن ممکن است به اندازه پیش از عفونت مؤثر نباشد یا ممکن است کلا کار نکند. بعلاوه ، پاسخ به واکسن در سنین جوانتر نسبت به سنین مسن تر بهتر است.
اما اگر قبل از آلوده شدن به فرد واکسن زده شود ، می تواند از بیشتر موارد سرطان گردن رحم جلوگیری کند. اکنون مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کنند ، همه افراد 11 و 12 ساله به جای برنامه سه دوزه که قبلاً توصیه شده بود ، دو دوز واکسن HPV را حداقل به فاصله شش ماه از هم دریافت کنند. نوجوانان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند برنامه به روز شده دو دوزه واکسیناسیون را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که برنامه دو دوزه برای افراد زیر 15 سال موثر است. نوجوانان و جوانان که مجموعه واکسن ها را بعداً شروع می کنند ، در سنین 15 تا 26 سالگی ، باید سه دوز واکسن را دریافت کنند. در حال حاضر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، واکسیناسیون HPV را برای تمام افراد در سن 26 سالگی که به صورت کامل واکسینه نشده اند توصیه می کنند.
آزمایش HPV به روش PCR در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن انجام می شود. شما می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تماس 02165273150 تماس حاصل نمایید.
انگل دمودکس چیست؟
دمودکس نام یک مایت انگلی بسیار کوچک و میکروسکوپی است که در فولیکول های مو و غدد چربی (سباسه) سطح پوست انسان زندگی می کند. بطورعادی تعداد این انگل بسیار کم است و تا زمانی که تراکم و تعداد آن محدود باشد عوارض و یا بیماری خاصی برای پوست فرد ایجاد نمی کند . اما متاسفانه این انگل در برخی از افراد به سرعت تکثیر ، و تعداد آن افزایش می یابد. افزایش این انگل در سطح پوست به ویژه در فولیکول های مو و غدد چربی باعث ایجاد بیماری دمودکوزیس و ایجاد بروز عوارض پوستی در بیماران می گردد.

دمودکس اغلب در نواحی گونه ها، پیشانی، مژه، اطراف بینی،گوش و قسمت هایی از سر زندگی می کند. انگل دمودکس مسری است و می تواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد، به همین دلیل رعایت بهداشت فردی ضروری است. مهمترین عوارض و علائم ناشی از این انگل می توان به :
ایجاد جوش یا آکنه های مقاوم به درمان
التهاب و قرمزی گونه ها (روزاسه)
شوره و پوسته ریزی در سر و صورت ، ابروها ،پیشانی، اطراف بینی و گوش
بلفاریت (التهاب مژه و پلک)
خارش ، چین و چروک پوست
ریزش و نازک شدن مو
در صورت تداوم حضورانگل عفونی شدن پوست
اشاره کرد.

مهمترین و اصلی ترین راه تشخیص انگل دمودکس نمونه برداری از سطح پوست و مو نواحی مشکوک و شناسایی آن توسط متخصصین در آزمایشگاه تشخیص پزشکی است. پس از تشخیص قطعی و گزارش توسط آزمایشگاه، درمان تخصصی زیر نظر پزشک معالج و متخصص پوست و مو انجام می گیرد. خوشبختانه در مورد دمودکس مقاومت دارویی خاصی گزارش نشده است و می توان پس از تشخیص به راحتی با درمان های دارویی زیر نظر پزشک متخصص آن را ریشه کن و درمان کرد.

در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن ، نمونه برداری و تشخیص انگل دمودکس توسط متخصصین آزمایشگاه با تعیین نوبت و پس از رعایت دستورالعمل و شرایط لازم انجام می گیرد.
آزمایش HPV) Human papillomavirus)
ویروس پاپیلومای انسانی

عفونت HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد زگیل هایی بر روی پوست یا غشای مخاطی آن می شود. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی نیز می توانند باعث ایجاد انواع مختلفی از سرطان شوند. بیشتر عفونتهای HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV های دستگاه تناسلی می توانند باعث سرطان بخش پایینی رحم که به واژن وصل می شود (گردن رحم) شوند. انواع دیگر سرطان ها از جمله سرطان های مقعد ، آلت تناسلی ، واژن ، فرج و پشت گلو (دهان و حلق) با عفونت HPV مرتبط هستند. این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس پوست به پوست دیگر منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر گونه های HPV که به احتمال زیاد باعث ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان گردن رحم می شوند ، کمک کنند.
علائم HPV
در بیشتر موارد ، سیستم ایمنی بدن شما قبل از ایجاد زگیل ، عفونت HPV را شکست می دهد. وقتی زگیل ها ظاهر می شوند ، بسته به نوع HPV ، از نظر ظاهری متفاوت هستند :
زگیل های تناسلی. این زگیل ها به شکل زخم های صاف ، برجستگی های کوچک گل کلمی یا برآمدگی های کوچک ساقه مانند ظاهر می شوند. در خانم ها ، زگیل های تناسلی عمدتاً روی فرج مشاهده می شوند اما می توانند در نزدیکی مقعد ، گردن رحم یا واژن نیز ایجاد شوند.
در مردان ، زگیل های تناسلی روی آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شوند. زگیل های تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شوند ، هرچند ممکن است حس خارش یا حساسیت داشته باشند.
زگیل تناسلی
زگیل های رایج: زگیلهای رایج به صورت برجستگی های زمخت و برآمده ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان دست ایجاد می شوند. در بیشتر موارد ، زگیلهای رایج کاملاً ناخوشایند هستند ، اما می توانند دردناک یا مستعد جراحت یا خونریزی نیز باشند.
زگیل های کف پا: زگیل های کف پا رشد سخت و دانه دانه دارند و معمولاً روی پاشنه یا سینه پای شما ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.
زگیل کف پا hpv(زگیل های کف پا و دست)
زگیل های صاف: زگیل های مسطح زخم های صاف و اندکی برآمده هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند ، اما کودکان معمولاً آنها را روی صورت خود داشته و مردان بیشتر آنها را در قسمت ریش خود دارند. زنان بیشتر آنها را روی پاهای خود دارند.
سرطان گردن رحم
سرطان دهانه رحم
تقریباً تمام سرطانهای گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می شوند ، اما سرطان گردن رحم ممکن است 20 سال یا بیشتر بعد از عفونت با HPV ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه گردن رحم معمولاً علائم قابل توجهی را ایجاد نمی کنند. واکسناسیون در برابر عفونت HPV بهترین محافظت در برابر سرطان گردن رحم میباشد. از آنجا که سرطان اولیه گردن رحم علائمی ایجاد نمی کند ، لازم است که زنان آزمایش های غربالگری را بطور منظم انجام دهند تا هرگونه تغییر پیش سرطانی در گردن رحم که منجر به سرطان می شود را تشخیص دهند. دستورالعملهای فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. به خانمهای 30 تا 65 ساله توصیه می شود اگر همزمان تست HPV DNA را انجام میدهند ، هر سه سال یا هر 5 سال یکبار تست پاپ اسمیر را نیز انجام دهند. زنان بالای 65 سال در صورتی که سه تست پاپ اسمیر طبیعی پشت سر هم یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ اسمیر را بدون هیچ گونه نتیجه غیر طبیعی داشتند میتوانند دیگر آزمایش انجام ندهند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر شما یا فرزندتان به هر نوع زگیلی مبتلا هستید که باعث خجالت ، ناراحتی یا درد می شود ، از پزشک خود مشورت بگیرید.
علل بروز HPV
عفونت HPV زمانی ایجاد میشود که ویروس معمولاً از طریق بریدگی ، سایش یا پارگی کوچک در پوست شما وارد بدن شما میشود. ویروس در درجه اول از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. عفونت HPV تناسلی از طریق مقاربت جنسی ، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوست به پوست در ناحیه دستگاه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونتهای HPV که منجر به زخم های دهان یا قسمت فوقانی دستگاه تنفسی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی ایجاد می شوند. اگر باردار هستید و مبتلا به عفونت HPV همراه با زگیل های تناسلی میباشید ، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. ندرتا ، عفونت ممکن است باعث رشد توده غیر سرطانی در حنجره کودک شود. زگیل ها واگیر هستند. آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با یک زگیل گسترش یابند. زگیل ها میتوانند زمانی که شخصی چیزی را که قبلاً زگیل را لمس کرده است لمس کند نیز گسترش یابند .
عوامل خطر HPV
عفونت های HPV شایع هستند. عوامل خطر عفونت HPV شامل موارد زیر هستند :
تعداد شرکای جنسی: هرچه تعداد شریک جنسی شما بیشتر باشد احتمال ابتلا به عفونت HPV دستگاه تناسلی بیشتر میشود. داشتن رابطه جنسی با یک شریک که دارای چندین شریک جنسی میباشد نیز خطر را افزایش می دهد.
سن: زگیل های رایج بیشتر در کودکان رخ می دهند. زگیل های تناسلی بیشتر در نوجوانان و جوانان رخ می دهند.
سیستم ایمنی ضعیف شده: افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض خطر عفونت HPV هستند. سیستم ایمنی می تواند از طریق ایدز /HIV یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند عضو استفاده می شوند ، تضعیف شود.
پوست آسیب دیده: نواحی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های رایج هستند.
تماس فردی: لمس زگیل های یک شخص یا محافظت نکردن از خود قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند حمام عمومی یا استخر – ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهند.
عوارض HPV
زخم های دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی. برخی از عفونت های HPV باعث ایجاد زخم هایی در زبان ، لوزه ها ، کام نرم یا درون حنجره و بینی شما می شوند.
سرطان دهانه رحم
برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان گردن رحم شوند. این گونه ها ممکن است در ایجاد سرطان دستگاه تناسلی ، مقعد ، دهان و قسمت فوقانی دستگاه تنفسی نیز نقش داشته باشند.
پیشگیری
زگیل های رایج
پیشگیری از عفونت HPV که باعث ایجاد زگیل های رایج می شود ، دشوار است. اگر زگیل رایج دارید ، می توانید با دست نزدن به زگیل و نجویدن ناخن ها ، از پخش شدن عفونت و تشکیل زگیل های جدید جلوگیری کنید.
زگیل های کف پا
برای کاهش خطر عفونت های HPV که باعث ایجاد زگیل های کف پا می شوند ، در استخرهای عمومی و رختکن ها کفش یا صندل بپوشید.
زگیل های تناسلی
شما می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات دستگاه تناسلی مرتبط با HPV را از طریق موارد زیر کاهش دهید :
در یک رابطه جنسی متقابلاً تک شریکه باشید.
تعداد شرکای جنسی خود را کاهش دهید.
از یک کاندوم لاتکس که میتواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد ، استفاده کنید.
واکسن های HPV
سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده اند. جدیدترین مورد گارداسیل 9 بود که برای محافظت در برابر سرطان گردن رحم و زگیل های تناسلی در افراد سنین 9 تا 45 ساله تأیید شده است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، واکسیناسیون معمول HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می کنند ، اگرچه ممکن است زودتر در سن 9 سالگی انجام شود. برای دختران و پسران ، ایده آل است که قبل از تماس جنسی و قرار گرفتن در معرض HPV ، واکسن را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که دریافت واکسن در سنین جوانی به شروع زود هنگام فعالیت جنسی ارتباطی ندارد. زمانی که شخصی به HPV آلوده شود ، واکسن ممکن است به اندازه پیش از عفونت مؤثر نباشد یا ممکن است کلا کار نکند. بعلاوه ، پاسخ به واکسن در سنین جوانتر نسبت به سنین مسن تر بهتر است.
اما اگر قبل از آلوده شدن به فرد واکسن زده شود ، می تواند از بیشتر موارد سرطان گردن رحم جلوگیری کند. اکنون مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کنند ، همه افراد 11 و 12 ساله به جای برنامه سه دوزه که قبلاً توصیه شده بود ، دو دوز واکسن HPV را حداقل به فاصله شش ماه از هم دریافت کنند. نوجوانان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند برنامه به روز شده دو دوزه واکسیناسیون را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده اند که برنامه دو دوزه برای افراد زیر 15 سال موثر است. نوجوانان و جوانان که مجموعه واکسن ها را بعداً شروع می کنند ، در سنین 15 تا 26 سالگی ، باید سه دوز واکسن را دریافت کنند. در حال حاضر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، واکسیناسیون HPV را برای تمام افراد در سن 26 سالگی که به صورت کامل واکسینه نشده اند توصیه می کنند.
آزمایش HPV به روش PCR در آزمایشگاه تشخیص پزشکی و تخصصی ویژن انجام می شود. شما می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تماس 02165273150 تماس حاصل نمایید.